حلقه سه‌شنبه

گفتم آهن دلی کنم چندی                      ندهم دل به هیچ دلبندی
وانکه را دیده بر جمال تو رفت                   دیگرش گوش نشنود پندی
خاصه ما را که از ازل بوده است                با تو آمیزشی و پیوندی
به دلت کز دلت به در نکنم                       سخت تر زین مخواه سوگندی
یک دم آخر حجاب یک سو نِه                   تا بر آساید آرزومندی
ریش فرهاد بهترک می بود                      گر نه شیرین نمک پراکندی
سعدیا دور نیکنامی رفت                        نوبت عاشقی است یک چندی.